разбэ́шчаны, -ая, -ае.

1. 3 дрэннымі, амаральнымі звычкамі.

2. Разбалаваны, непаслухмяны.

Разбэшчаныя дзеці.

|| наз. разбэ́шчанасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разбэ́шчаны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. разбэ́шчаны разбэ́шчаная разбэ́шчанае разбэ́шчаныя
Р. разбэ́шчанага разбэ́шчанай
разбэ́шчанае		 разбэ́шчанага разбэ́шчаных
Д. разбэ́шчанаму разбэ́шчанай разбэ́шчанаму разбэ́шчаным
В. разбэ́шчаны (неадуш.)
разбэ́шчанага (адуш.)		 разбэ́шчаную разбэ́шчанае разбэ́шчаныя (неадуш.)
разбэ́шчаных (адуш.)
Т. разбэ́шчаным разбэ́шчанай
разбэ́шчанаю		 разбэ́шчаным разбэ́шчанымі
М. разбэ́шчаным разбэ́шчанай разбэ́шчаным разбэ́шчаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

разбэ́шчаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. разбэ́шчаны разбэ́шчаная разбэ́шчанае разбэ́шчаныя
Р. разбэ́шчанага разбэ́шчанай
разбэ́шчанае		 разбэ́шчанага разбэ́шчаных
Д. разбэ́шчанаму разбэ́шчанай разбэ́шчанаму разбэ́шчаным
В. разбэ́шчаны (неадуш.)
разбэ́шчанага (адуш.)		 разбэ́шчаную разбэ́шчанае разбэ́шчаныя (неадуш.)
разбэ́шчаных (адуш.)
Т. разбэ́шчаным разбэ́шчанай
разбэ́шчанаю		 разбэ́шчаным разбэ́шчанымі
М. разбэ́шчаным разбэ́шчанай разбэ́шчаным разбэ́шчаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

разбэ́шчаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. разбэ́шчаны разбэ́шчаная разбэ́шчанае разбэ́шчаныя
Р. разбэ́шчанага разбэ́шчанай
разбэ́шчанае		 разбэ́шчанага разбэ́шчаных
Д. разбэ́шчанаму разбэ́шчанай разбэ́шчанаму разбэ́шчаным
В. разбэ́шчаны (неадуш.)
разбэ́шчанага (адуш.)		 разбэ́шчаную разбэ́шчанае разбэ́шчаныя (неадуш.)
разбэ́шчаных (адуш.)
Т. разбэ́шчаным разбэ́шчанай
разбэ́шчанаю		 разбэ́шчаным разбэ́шчанымі
М. разбэ́шчаным разбэ́шчанай разбэ́шчаным разбэ́шчаных

Кароткая форма: разбэ́шчана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

разбэ́шчаны

1. развращённый, разло́женный, растлённый, безнра́вственный;

2. избало́ванный, распу́щенный;

1, 2 см. разбэ́сціць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разбэ́шчаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад разбэсціць.

2. у знач. прым. З дрэннымі, амаральнымі звычкамі. Брэсцкая зямля ашаламіла разбэшчаных захопнікаў: ваявалі жывыя і мёртвыя, руіны стралялі ва ўпор. «Звязда». — Камендант, якога ўсе ведалі як разбэшчанага, ласага да дзяўчат фрыца, напэўна, заляцаецца да яе, Валі... Сіняўскі. // Уласцівы такому чалавеку, такім людзям. Рухалася.. [Арсеньева] павольна, разбэшчанай паходкай. Новікаў.

3. у знач. прым. Непаслухмяны, разбалаваны. У Эльзы і Эдгарда Грабэ было пяцёра разбэшчаных дзяцей. Гурскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разду́раны, -ая, -ае.

1. Распешчаны, капрызны, свавольны.

Раздуранае дзіця.

2. Разбэшчаны, распусны.

Не па гадах р. хлопец.

|| наз. разду́ранасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

садо́мскі, ‑ая, ‑ае.

Кніжн. уст. Распусны, разбэшчаны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

распу́щенный распу́шчаны; разбэ́шчаны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

развра́тный распу́сны; разбэ́шчаны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)