разбу́хнуць
дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
разбу́хну |
разбу́хнем |
| 2-я ас. |
разбу́хнеш |
разбу́хнеце |
| 3-я ас. |
разбу́хне |
разбу́хнуць |
| Прошлы час |
| м. |
разбу́х |
разбу́хлі |
| ж. |
разбу́хла |
| н. |
разбу́хла |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
разбу́хшы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
разбу́хнуць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -не; -бу́х, -хла; зак.
1. Набухнуць, раздацца, патаўсцець ад вільгаці.
Боты намоклі, разбухлі.
Пупышкі на дрэве разбухлі.
2. перан. Непамерна павялічыцца, разрасціся.
Штаты разбухлі.
Папка з дакументамі разбухла.
|| незак. разбуха́ць, -а́е.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
разбу́хнуць сов., прям., перен. разбу́хнуть;
гаро́х у вадзе́ ~х — горо́х в воде́ разбу́х;
кні́га ~хла за кошт цыта́т — кни́га разбу́хла за счёт цита́т;
упраўле́нчы апара́т ~х — управле́нческий аппара́т разбу́х
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
разбу́хнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; пр. разбух, ‑ла; зак.
1. Павялічыцца ў аб’ёме, набраўшыся вільгаці. Гарох разбух у вадзе. □ Зямля набрыняла вадой, разбухла, як перастаялае цеста. Асіпенка. // Напіцца сокам, пажыўнымі рэчывамі; набухнуць. Пупышкі разбухлі. // Расцягнуцца, расшырыцца. Кішэні фрыцавай вопраткі разбухлі. Кавалёў.
2. перан. Разм. Непамерна павялічыцца, разрасціся. Кніга разбухла за кошт цытат.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
размо́кнуць, -ну, -неш, -не; размо́к, -кла; зак.
Набраўшы вільгаці, разбухнуць, размякнуць.
|| незак. размака́ць, -а́е.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
паразбуха́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -а́е; зак.
Разбухнуць — пра ўсё, многае.
Зерне паразбухала ад вільгаці.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
разбу́хлы прям., перен. разбу́хший; см. разбу́хнуць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
разбу́хнуть сов.
1. разбу́хнуць, набу́хнуць, набра́кнуць; (от сырости) набрыня́ць;
2. перен., разг. разбу́хнуць;
шта́ты разбу́хли шта́ты разбу́хлі;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
разбра́кнуць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -не; -бра́к, -кла; зак.
Разбухнуць ад вільгаці, размокнуць, размякнуць.
Дзверы разбраклі.
|| незак. разбрака́ць, -а́е.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
размачы́цца, ‑мочыцца; зак.
Набраўшыся вільгаці, размякнуць, разбухнуць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)