разбу́ркацца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
разбу́ркаюся |
разбу́ркаемся |
| 2-я ас. |
разбу́ркаешся |
разбу́ркаецеся |
| 3-я ас. |
разбу́ркаецца |
разбу́ркаюцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
разбу́ркаўся |
разбу́ркаліся |
| ж. |
разбу́ркалася |
| н. |
разбу́ркалася |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
разбу́ркайся |
разбу́ркайцеся |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
разбу́ркаўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
разбу́ркацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.
Разм. Пачаць моцна і доўга буркаць. [Васіль:] — Я дастаў папяросу і вырашыў лепш памаўчаць. Ды тут на Вабрука найшла, як гавораць, хвіліна, — разбуркаўся, нібы пасмялеўшы бліжэй каля дому. Брыль.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)