разбры́джаны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
разбры́джаны |
разбры́джаная |
разбры́джанае |
разбры́джаныя |
| Р. |
разбры́джанага |
разбры́джанай
разбры́джанае |
разбры́джанага |
разбры́джаных |
| Д. |
разбры́джанаму |
разбры́джанай |
разбры́джанаму |
разбры́джаным |
| В. |
разбры́джаны (неадуш.)
разбры́джанага (адуш.) |
разбры́джаную |
разбры́джанае |
разбры́джаныя (неадуш.)
разбры́джаных (адуш.) |
| Т. |
разбры́джаным |
разбры́джанай
разбры́джанаю |
разбры́джаным |
разбры́джанымі |
| М. |
разбры́джаным |
разбры́джанай |
разбры́джаным |
разбры́джаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
разбры́джаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
разбры́джаны |
разбры́джаная |
разбры́джанае |
разбры́джаныя |
| Р. |
разбры́джанага |
разбры́джанай
разбры́джанае |
разбры́джанага |
разбры́джаных |
| Д. |
разбры́джанаму |
разбры́джанай |
разбры́джанаму |
разбры́джаным |
| В. |
разбры́джаны (неадуш.)
разбры́джанага (адуш.) |
разбры́джаную |
разбры́джанае |
разбры́джаныя (неадуш.)
разбры́джаных (адуш.) |
| Т. |
разбры́джаным |
разбры́джанай
разбры́джанаю |
разбры́джаным |
разбры́джанымі |
| М. |
разбры́джаным |
разбры́джанай |
разбры́джаным |
разбры́джаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Разбры́джаны ’разбэшчаны, распусны’ (Сцяшк. Сл.), параўн. бры́дзіна ’нягоднік’ (Юрч. СНЛ). Да бры́дкі (гл.). Параўнай таксама брыд 1 ’чад’ (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)