разблы́тацца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -аецца; зак.

1. Раздзяліцца, разматацца.

Вузлы нарэшце разблыталіся.

Вяроўка з цяжкасцю разблыталася.

2. перан. Стаць ясным, зразумелым (разм.).

Клубок заблытаных спраў лёгка разблытаўся.

|| незак. разблы́твацца, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разблы́тацца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. разблы́таюся разблы́таемся
2-я ас. разблы́таешся разблы́таецеся
3-я ас. разблы́таецца разблы́таюцца
Прошлы час
м. разблы́таўся разблы́таліся
ж. разблы́талася
н. разблы́талася
Загадны лад
2-я ас. разблы́тайся разблы́тайцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час разблы́таўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

разблы́тацца сов., прям., перен. распу́таться;

ву́зел ~таўся — у́зел распу́тался;

спра́ва ~талася — де́ло распу́талось

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разблы́тацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

1. Развязацца, расплесціся, разматацца. Вузел разблытаўся. □ [Тышкевіч] паварушыў адной нагой, другой, адчуў, што вяроўка зусім разблыталася. Асіпенка.

2. перан. Разм. Стаць ясным, зразумелым. Справа разблыталася. □ Здавалася, што варта .. [Віктару] толькі ўхапіць .. [думку] за няўлоўную нітку, клубочак разблытаецца. Даніленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

распу́таться

1. распу́тацца;

2. перен. разблы́тацца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разблы́твацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да разблытацца.

2. Зал. да разблытваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разблы́твацца несов., возвр., страд. распу́тываться; см. разблы́тацца, разблы́тваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)