разапну́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. разапну́ разапнё́м
2-я ас. разапне́ш разапняце́
3-я ас. разапне́ разапну́ць
Прошлы час
м. разапну́ў разапну́лі
ж. разапну́ла
н. разапну́ла
Загадны лад
2-я ас. разапні́ разапні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час разапну́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

разапну́ць сов., см. распя́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разапну́ць, ‑пну, ‑пнеш, ‑пне; ‑пнём, ‑пняце; зак., што.

Разм. Тое, што і распяць. — Ззамаладу ведаю яго [Ермаліцкага]: за грош бацьку роднага на крыжы разапне. Грахоўскі. Хведар Набілкін пусціў сваю кабылку пасвіцца, а сам разапнуў шацёр і лёг спаць. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разапну́ты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад разапнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

распя́ць, разапну́, разапне́ш, разапне́; разапнём, разапняце́, разапну́ць; разапні́; распя́ты; зак., каго-што.

Прыбіць цвікамі да крыжа рукі і ногі (старадаўні спосаб пакарання).

|| незак. распіна́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. распя́цце, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

распя́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. разапну́ разапнё́м
2-я ас. разапне́ш разапняце́
3-я ас. разапне́ разапну́ць
Прошлы час
м. распя́ў распя́лі
ж. распя́ла
н. распя́ла
Загадны лад
2-я ас. разапні́ разапні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час распя́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)