разану́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
разану́ся |
разанё́мся |
| 2-я ас. |
разане́шся |
разаняце́ся |
| 3-я ас. |
разане́цца |
разану́цца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
разану́ўся |
разану́ліся |
| ж. |
разану́лася |
| н. |
разану́лася |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
разані́ся |
разані́цеся |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
разану́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
разану́цца сов., разг. уда́риться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
разану́цца, ‑нуся, ‑нешся, ‑нецца; ‑нёмся, ‑няцеся; зак.
Разм. Імкліва рухаючыся, з сілай ударыцца аб што‑н.; трэснуцца. Чалавек проста разануўся недзе, калі вылятаў з канюшні разам з коньмі. Кулакоўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
выцяцца, ударыцца, стукнуцца; рэзнуцца, разануцца, трэснуцца (разм.)
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)