разагну́ты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. разагну́ты разагну́тая разагну́тае разагну́тыя
Р. разагну́тага разагну́тай
разагну́тае		 разагну́тага разагну́тых
Д. разагну́таму разагну́тай разагну́таму разагну́тым
В. разагну́ты (неадуш.)
разагну́тага (адуш.)		 разагну́тую разагну́тае разагну́тыя (неадуш.)
разагну́тых (адуш.)
Т. разагну́тым разагну́тай
разагну́таю		 разагну́тым разагну́тымі
М. разагну́тым разагну́тай разагну́тым разагну́тых

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

разагну́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. разагну́ты разагну́тая разагну́тае разагну́тыя
Р. разагну́тага разагну́тай
разагну́тае		 разагну́тага разагну́тых
Д. разагну́таму разагну́тай разагну́таму разагну́тым
В. разагну́ты (неадуш.)
разагну́тага (адуш.)		 разагну́тую разагну́тае разагну́тыя (неадуш.)
разагну́тых (адуш.)
Т. разагну́тым разагну́тай
разагну́таю		 разагну́тым разагну́тымі
М. разагну́тым разагну́тай разагну́тым разагну́тых

Кароткая форма: разагну́та.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

разагну́ты разо́гнутый; см. разагну́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разагну́ты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад разагнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разгі́б, -у, мн. -ы, -аў, м.

1. гл. разагнуць.

2. Месца, дзе прадмет разагнуты.

Старонкі пацерліся на разгібе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разо́гнутый разагну́ты, мног. паразгіна́ны; вы́прастаны, мног. павыпро́стваны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разгі́б, ‑у, м.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. разгібаць — разагнуць.

2. Месца, дзе прадмет разагнуты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)