разагна́цца, -зганю́ся, -зго́нішся, -зго́ніцца; -загна́ўся, -загна́лася; -зганіся; зак.

Давесці рух да вялікай скорасці.

Р. на машыне.

|| незак. разганя́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца.

|| наз. разго́н, -у, м. Узяць р. 3 разгону.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разагна́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. разганю́ся разго́німся
2-я ас. разго́нішся разго́ніцеся
3-я ас. разго́ніцца разго́няцца
Прошлы час
м. разагна́ўся разагна́ліся
ж. разагна́лася
н. разагна́лася
Загадны лад
2-я ас. разгані́ся разгані́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час разагна́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

разагна́цца сов.

1. разогна́ться;

2. (обнаружить широкий размах в чём-л.) размахну́ться;

3. (побежать, увеличивая скорость) разбежа́ться;

◊ не разго́нішся — не разго́нишься

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разагна́цца, разганюся, разгонішся, разгоніцца; зак.

1. Павялічваючы скорасць свайго руху, давесці яе да найбольшай велічыні. Вось.. [бусел] трошкі разагнаўся, узмахнуў разы тры крыламі, і паволі падняўся ў паветра. Васілевіч. [Вадзімку] тут не было дзе і пабегаць. Толькі разгоніцца, а перад ім лава, ці ўслон, ці палаці. Сабаленка.

2. Захапіцца сваім заняткам, увайсці ў азарт. Гледзячы на гэтую Бабейкаву сядзібу, Ваўчок не любаваўся яе раскошай, а з трывогай думаў: «Ох і разагнаўся чалавек!» Хадкевіч.

•••

Не разгонішся — пра немагчымасць зрабіць што-небудзь у існуючых абставінах, умовах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разганя́цца гл. разагнацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разогна́ться разагна́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разганя́цца, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца; незак.

1. Незак. да разагнацца.

2. Зал. да разганяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расскака́ться сов., разг.

1. расскака́цца, разагна́цца;

ло́шадь си́льно расскака́лась конь ду́жа расскака́ўся (разагна́ўся);

2. (увлечься скаканьем) расскака́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пры́вязь, ‑і, ж.

1. Вяроўка, рэмень, ланцуг і пад., якімі прывязваюць, прымацоўваюць каго‑, што‑н. Ласяня тупала каля дубка, нарабіла сарвацца з прывязі. С. Александровіч. Прыгледзеўшыся, .. [Андрэй] убачыў, што хтось адвязвае цялё, якое пасвілася на прывязі. Дуброўскі.

2. Прыстасаванне для прывязвання жывёлы на адкрытым месцы. Разагнацца не было дзе. Я аб’ехаў вакол прывязі. Якімовіч.

•••

Трымаць язык на прывязі гл. трымаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разганя́цца несов.

1. разгоня́ться; см. разагна́цца;

2. (обнаруживать широкий размах в чём-л.) разма́хиваться;

3. страд. разгоня́ться; рассе́иваться; распи́ливаться; распа́хиваться; см. разганя́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)