ра́дыусны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ра́дыусны ра́дыусная ра́дыуснае ра́дыусныя
Р. ра́дыуснага ра́дыуснай
ра́дыуснае		 ра́дыуснага ра́дыусных
Д. ра́дыуснаму ра́дыуснай ра́дыуснаму ра́дыусным
В. ра́дыусны (неадуш.)
ра́дыуснага (адуш.)		 ра́дыусную ра́дыуснае ра́дыусныя (неадуш.)
ра́дыусных (адуш.)
Т. ра́дыусным ра́дыуснай
ра́дыуснаю		 ра́дыусным ра́дыуснымі
М. ра́дыусным ра́дыуснай ра́дыусным ра́дыусных

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ра́дыус, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. У матэматыцы: адрэзак прамой лініі, які злучае цэнтр з любым пунктам акружнасці або паверхні шара.

2. перан. Велічыня ахопу чаго-н., вобласць распаўсюджання чаго-н.

Р. дзеяння авіяцыі.

|| прым. ра́дыусны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)