рагаве́нь, рагаўня́, мн. рагаўні́; рагаўнёў, м. (уст.).
Табакерка, зробленая з рога.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
рагаве́нь
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
рагаве́нь |
рагаўні́ |
| Р. |
рагаўня́ |
рагаўнёў |
| Д. |
рагаўню́ |
рагаўня́м |
| В. |
рагаве́нь |
рагаўні́ |
| Т. |
рагаўнём |
рагаўня́мі |
| М. |
рагаўні́ |
рагаўня́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
рагаве́нь (род. рагаўня́) м., обл. табаке́рка, сде́ланная из ро́га
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
рагаве́нь, рагаўня, м.
Уст. Табакерка, зробленая з рога.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Рагаве́нь 1 ’табакерка, зробленая з рога’ (ТСБМ). Ад рог (гл.). Матывацыяй стала назва матэрыялу, з якога зроблена рэч.
Рагаве́нь 2 ’вельмі крыклівы’ (рагач., Сл. ПЗБ). Экспрэсіўнае ўтварэнне на базе рэгаць, рэгацца (Ян.) ’моцна брахаць’ (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)