ра́бінскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ра́бінскі |
ра́бінская |
ра́бінскае |
ра́бінскія |
| Р. |
ра́бінскага |
ра́бінскай ра́бінскае |
ра́бінскага |
ра́бінскіх |
| Д. |
ра́бінскаму |
ра́бінскай |
ра́бінскаму |
ра́бінскім |
| В. |
ра́бінскі (неадуш.) ра́бінскага (адуш.) |
ра́бінскую |
ра́бінскае |
ра́бінскія (неадуш.) ра́бінскіх (адуш.) |
| Т. |
ра́бінскім |
ра́бінскай ра́бінскаю |
ра́бінскім |
ра́бінскімі |
| М. |
ра́бінскім |
ра́бінскай |
ра́бінскім |
ра́бінскіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
ра́бінскі рел. равви́нский
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ра́бінскі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да рабіна.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ра́бін, а, мн. -ы, -аў, м.
Служыцель культу ў яўрэйскай рэлігійнай абшчыне.
|| прым. ра́бінскі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)