рабро́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. рабро́н рабро́ны
Р. рабро́на рабро́наў
Д. рабро́ну рабро́нам
В. рабро́н рабро́ны
Т. рабро́нам рабро́намі
М. рабро́не рабро́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

рабро́н м., уст. робро́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рабро́н, ‑а, м.

Старадаўняя жаночая сукенка з крыналінам.

[Фр. roberonde.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

робро́н уст. рабро́н, -на м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)