рабо́тніцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. рабо́тніцкі рабо́тніцкая рабо́тніцкае рабо́тніцкія
Р. рабо́тніцкага рабо́тніцкай
рабо́тніцкае		 рабо́тніцкага рабо́тніцкіх
Д. рабо́тніцкаму рабо́тніцкай рабо́тніцкаму рабо́тніцкім
В. рабо́тніцкі (неадуш.)
рабо́тніцкага (адуш.)		 рабо́тніцкую рабо́тніцкае рабо́тніцкія (неадуш.)
рабо́тніцкіх (адуш.)
Т. рабо́тніцкім рабо́тніцкай
рабо́тніцкаю		 рабо́тніцкім рабо́тніцкімі
М. рабо́тніцкім рабо́тніцкай рабо́тніцкім рабо́тніцкіх

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

рабо́тнік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Той, хто працуе; працаўнік.

Ён — добры р.

Адказны р.

2. Чалавек, які працуе дзе-н., прафесійна займаецца якой-н. дзейнасцю.

Работнікі друку.

Р. музея.

3. Той, хто абслугоўвае каго-н. сваёй працай.

Наняць работніка.

|| ж. рабо́тніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. рабо́тніцкі, -ая, -ае (да 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сяля́нска-рабо́тніцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сяля́нска-рабо́тніцкі сяля́нска-рабо́тніцкая сяля́нска-рабо́тніцкае сяля́нска-рабо́тніцкія
Р. сяля́нска-рабо́тніцкага сяля́нска-рабо́тніцкай
сяля́нска-рабо́тніцкае		 сяля́нска-рабо́тніцкага сяля́нска-рабо́тніцкіх
Д. сяля́нска-рабо́тніцкаму сяля́нска-рабо́тніцкай сяля́нска-рабо́тніцкаму сяля́нска-рабо́тніцкім
В. сяля́нска-рабо́тніцкі (неадуш.)
сяля́нска-рабо́тніцкага (адуш.)		 сяля́нска-рабо́тніцкую сяля́нска-рабо́тніцкае сяля́нска-рабо́тніцкія (неадуш.)
сяля́нска-рабо́тніцкіх (адуш.)
Т. сяля́нска-рабо́тніцкім сяля́нска-рабо́тніцкай
сяля́нска-рабо́тніцкаю		 сяля́нска-рабо́тніцкім сяля́нска-рабо́тніцкімі
М. сяля́нска-рабо́тніцкім сяля́нска-рабо́тніцкай сяля́нска-рабо́тніцкім сяля́нска-рабо́тніцкіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)