рабо́тнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
рабо́тнік |
рабо́тнікі |
| Р. |
рабо́тніка |
рабо́тнікаў |
| Д. |
рабо́тніку |
рабо́тнікам |
| В. |
рабо́тніка |
рабо́тнікаў |
| Т. |
рабо́тнікам |
рабо́тнікамі |
| М. |
рабо́тніку |
рабо́тніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
акла́д¹, -у, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.
Размер заработнай платы, устаноўлены ў адпаведнасці з пасадай работніка.
Павысіць а.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
перава́біць, -блю, -біш, -біць; -блены; зак., каго (што).
Заахвоціўшы чым-н., угаварыць перайсці, пераехаць куды-н., пераманіць.
П. добрага работніка.
|| незак. перава́бліваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
прафе́сія, -і, мн. -і, -сій, ж.
Асноўны род заняткаў, працоўнай дзейнасці, што служыць крыніцай існавання.
Па прафесіі інжынер-электрык.
Вытворчыя прафесіі.
○
Вольная прафесія — прафесія творчага работніка, які жыве на ганарары.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
падве́ргнуць, -ну, -неш, -не; -е́рг і -е́ргнуў, -гла; -ні́; зак., каго-што і чаму.
Зрабіць прадметам якога-н. дзеяння, паставіць у якое-н. становішча.
П. работніка крытыцы.
П. небяспецы.
|| незак. падвярга́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
прама́цаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак.
1. што. Мацаючы, праверыць, выявіць.
П. пухліну.
2. перан., каго-што. Праглядаючы, вывучаючы, скласці сабе ўяўленне пра каго-, што-н. (разм.).
П. новага работніка.
|| незак. прама́цваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
гастралёр, -а, мн. -ы, -аў, м.
1. Артыст на гастролях.
2. перан. Пра таго, хто пастаянна мяняе месца работы, пра выпадковага работніка (разм., неадабр.).
|| ж. гастралёрка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак.
|| прым. гастралёрскі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
акла́д, ‑а, М ‑дзе, м.
1. Размер заработнай платы, устаноўлены ў адпаведнасці з пасадай работніка.
2. Тое, што і абклад (у 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тарыфікава́цца, ‑куюся, ‑куешся, ‑куецца; зак. і незак.
1. Прайсці (праходзіць) тарыфікацыю для ўстанаўлення велічыні аплаты працы (пра работніка).
2. толькі незак. Зал. да тарыфікаваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сумясці́ць, -мяшчу́, -ме́сціш, -ме́сціць; суме́шчаны; зак., што.
1. Спалучыць, злучыць разам.
С. работу з вучобай.
Нельга с. несумяшчальнае.
2. Налажыць адно на адно (пра лініі, геаметрычныя фігуры).
С. сіметрычныя фігуры.
|| незак. сумяшча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
|| наз. сумяшчэ́нне, -я, н.
С. прафесій (у аднаго работніка).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)