Verbum

анлайнавы слоўнік

Рабко́р

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

рабко́р (рабо́чий корреспонде́нт) рабка́р, -ра м. (рабо́чы карэспандэ́нт);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рабко́р, ‑а, м.

Рабочы карэспандэнт. [Газета] ужо некалькі гадоў выходзіць штодзённа, аб’ядноўвае вакол сябе вялікую колькасць рабкораў. «Звязда».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рабка́р м. рабко́р

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раб...

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню слову «рабочы», напрыклад: рабкор, рабселькор.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

складанаскаро́чаны, ‑ая, ‑ае.

У граматыцы — утвораны са скарочаных частак двух або некалькіх слоў, якія ўваходзяць у склад якіх‑н. назваў, напрыклад: калгас, рабкор і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)