рабка́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

Скарачэнне: рабочы карэспандэнт.

|| прым. рабка́раўскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рабка́р

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. рабка́р рабка́ры
Р. рабка́ра рабка́раў
Д. рабка́ру рабка́рам
В. рабка́ра рабка́раў
Т. рабка́рам рабка́рамі
М. рабка́ру рабка́рах

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

рабка́р м. рабко́р

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рабко́р (рабо́чий корреспонде́нт) рабка́р, -ра м. (рабо́чы карэспандэ́нт);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)