рабаўні́чы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
рабаўні́чы |
рабаўні́чая |
рабаўні́чае |
рабаўні́чыя |
| Р. |
рабаўні́чага |
рабаўні́чай рабаўні́чае |
рабаўні́чага |
рабаўні́чых |
| Д. |
рабаўні́чаму |
рабаўні́чай |
рабаўні́чаму |
рабаўні́чым |
| В. |
рабаўні́чы (неадуш.) рабаўні́чага (адуш.) |
рабаўні́чую |
рабаўні́чае |
рабаўні́чыя (неадуш.) рабаўні́чых (адуш.) |
| Т. |
рабаўні́чым |
рабаўні́чай рабаўні́чаю |
рабаўні́чым |
рабаўні́чымі |
| М. |
рабаўні́чым |
рабаўні́чай |
рабаўні́чым |
рабаўні́чых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
рабаўні́чы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
рабаўні́чы |
рабаўні́чая |
рабаўні́чае |
рабаўні́чыя |
| Р. |
рабаўні́чага |
рабаўні́чай рабаўні́чае |
рабаўні́чага |
рабаўні́чых |
| Д. |
рабаўні́чаму |
рабаўні́чай |
рабаўні́чаму |
рабаўні́чым |
| В. |
рабаўні́чы (неадуш.) рабаўні́чага (адуш.) |
рабаўні́чую |
рабаўні́чае |
рабаўні́чыя (неадуш.) рабаўні́чых (адуш.) |
| Т. |
рабаўні́чым |
рабаўні́чай рабаўні́чаю |
рабаўні́чым |
рабаўні́чымі |
| М. |
рабаўні́чым |
рабаўні́чай |
рабаўні́чым |
рабаўні́чых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
рабаўні́чы, см. рабаўні́цкі
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
рабаўні́чы, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да рабаўніка, рабаўнікоў. Рабаўнічая натура. Рабаўнічая сутнасць.
2. Тое, што і рабаўніцкі. Рабаўнічая палітыка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)