рабава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. рабава́ны рабава́ная рабава́нае рабава́ныя
Р. рабава́нага рабава́най
рабава́нае		 рабава́нага рабава́ных
Д. рабава́наму рабава́най рабава́наму рабава́ным
В. рабава́ны (неадуш.)
рабава́нага (адуш.)		 рабава́ную рабава́нае рабава́ныя (неадуш.)
рабава́ных (адуш.)
Т. рабава́ным рабава́най
рабава́наю		 рабава́ным рабава́нымі
М. рабава́ным рабава́най рабава́ным рабава́ных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

рабава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. рабава́ны рабава́ная рабава́нае рабава́ныя
Р. рабава́нага рабава́най
рабава́нае		 рабава́нага рабава́ных
Д. рабава́наму рабава́най рабава́наму рабава́ным
В. рабава́ны (неадуш.)
рабава́нага (адуш.)		 рабава́ную рабава́нае рабава́ныя (неадуш.)
рабава́ных (адуш.)
Т. рабава́ным рабава́най
рабава́наю		 рабава́ным рабава́нымі
М. рабава́ным рабава́най рабава́ным рабава́ных

Кароткая форма: рабава́на.

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

рабава́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад рабаваць.

2. у знач. прым. Набыты рабаваннем; граблены. Рабаванае дабро.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)