п’еро́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, нескланяльны

адз. мн.
Н. п’еро́ п’еро́
Р. п’еро́ п’еро́
Д. п’еро́ п’еро́
В. п’еро́ п’еро́
Т. п’еро́ п’еро́
М. п’еро́ п’еро́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

п’еро́ м., нескл., театр. пьеро́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

п’еро́, нескл., м.

Персанаж французскага народнага тэатра 17–18 стст.

[Фр. Pierrot, памянш. ад імя Pierre.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пьеро́ театр. п’еро́ нескл., м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)