п’езо́метр
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
п’езо́метр |
п’езо́метры |
| Р. |
п’езо́метра |
п’езо́метраў |
| Д. |
п’езо́метру |
п’езо́метрам |
| В. |
п’езо́метр |
п’езо́метры |
| Т. |
п’езо́метрам |
п’езо́метрамі |
| М. |
п’езо́метры |
п’езо́метрах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
п’езо́метр м., физ. пьезо́метр
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
п’езо́метр, ‑а, м.
Спец. Прыбор для вымярэння механічнага напружання і ціску.
[Грэч. piézō — цісну і metreō — мераю.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пьезо́метр п’езо́метр, -ра м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)