піўна́я, -о́й, мн. -ы́я, -ы́х, ж.

Гандлёвае прадпрыемства рознічнага гандлю півам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

піўна́я

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
ж. -
Н. піўна́я піўны́я
Р. піўно́й піўны́х
Д. піўно́й піўны́м
В. піўну́ю піўны́я
Т. піўно́й
піўно́ю		 піўны́мі
М. піўно́й піўны́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

піўна́я сущ. пивна́я

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

піўна́я, ‑ой, ж.

Прадпрыемства рознічнага гандлю півам. Зынга — п’яніца і гуляка, у піўной ён бывае часцей, чым на працы. Кудраўцаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

піўну́шка, -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак, ж. (разм., пагард.).

Тое, што і піўная.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пивна́я сущ. піўна́я, -но́й ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

піўны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. піўны́ піўна́я піўно́е піўны́я
Р. піўно́га піўно́й
піўно́е		 піўно́га піўны́х
Д. піўно́му піўно́й піўно́му піўны́м
В. піўны́ (неадуш.)
піўно́га (адуш.)		 піўну́ю піўно́е піўны́я (неадуш.)
піўны́х (адуш.)
Т. піўны́м піўно́й
піўно́ю		 піўны́м піўны́мі
М. піўны́м піўно́й піўны́м піўны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пі́ва, -а, н.

Слабаалкагольны пеністы напітак з ячменнага соладу і хмелю.

Піва не зварыш з кім-н. (перан.: цяжка дагаварыцца; разм.).

|| памянш. піўцо́, -а́, н. (разм.).

|| прым. піўны́, -а́я, -о́е.

Піўная бочка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

по́ртэрны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да портэру.

2. у знач. наз. по́ртэрная, ‑ай, ж. Уст. Піўная.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

піўны́, ‑ая, ‑ое.

Які мае адносіны да піва; прызначаны для піва. Піўная бутэлька. // Уласцівы піву. Піўны смак.

•••

Як піўны кацёл гл. кацёл.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)