піяне́рскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. піяне́рскі піяне́рская піяне́рскае піяне́рскія
Р. піяне́рскага піяне́рскай
піяне́рскае		 піяне́рскага піяне́рскіх
Д. піяне́рскаму піяне́рскай піяне́рскаму піяне́рскім
В. піяне́рскі (неадуш.)
піяне́рскага (адуш.)		 піяне́рскую піяне́рскае піяне́рскія (неадуш.)
піяне́рскіх (адуш.)
Т. піяне́рскім піяне́рскай
піяне́рскаю		 піяне́рскім піяне́рскімі
М. піяне́рскім піяне́рскай піяне́рскім піяне́рскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

піяне́рскі пионе́рский;

п. га́льштук — пионе́рский га́лстук;

○ п. касцёр — пионе́рский костёр

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

піяне́рскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да піянера (у 4 знач.). Піянерскі атрад. Піянерскі гальштук. □ Толя Кавалёў вяртаўся з піянерскага лагера ў свой горад на чацвёрты дзень вайны. Якімовіч.

•••

Піянерскі касцёр гл. касцёр.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

піяне́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Чалавек, які адным з першых прыйшоў і пасяліўся ў новай недаследаванай краіне, мясцовасці.

2. перан. Чалавек, які паклаў пачатак чаму-н. новаму ў якой-н. галіне (кніжн.).

Піянеры генетыкі.

3. Член дзіцячай арганізацыі ў былым СССР і шэрагу дзіцячых арганізацый у інш. краінах.

|| ж. піяне́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак (да 1 і 3 знач.).

|| прым. піяне́рскі, -ая, -ае (да 1 і 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пионе́рский піяне́рскі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

міжраённы, -ая, -ае.

1. Які існуе, адбываецца паміж раёнамі.

Міжраённая сустрэча.

Міжраённая сувязь.

2. Агульны для некалькіх раёнаў.

М. піянерскі лагер.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

піянератра́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Піянерскі атрад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

піянератра́д м. (піяне́рскі атра́д) пионеротря́д (пионе́рский отря́д)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

піянерла́гер м. (піяне́рскі ла́гер) пионерла́герь (пионе́рский ла́герь)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пионервожа́тый (пионе́рский вожа́тый) піянерважа́ты, -тага м. (піяне́рскі важа́ты).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)