піяла́, -ы́, мн. -ы́, пія́л, ж.

Круглая невысокая пасудзіна без ручак для піцця, вузкая знізу і шырокая ўверсе (выкарыстоўваецца ў многіх культурах для чаю, інш. напіткаў).

П. кумысу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пія́ла

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. пія́ла пія́лы
Р. пія́лы пія́л
Д. пія́ле пія́лам
В. пія́лу пія́лы
Т. пія́лай
пія́лаю		 пія́ламі
М. пія́ле пія́лах

Іншыя варыянты: піяла́.

Крыніцы: biryla1987, krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

піяла́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. піяла́ піялы́
Р. піялы́ пія́л
Д. піяле́ піяла́м
В. піялу́ піялы́
Т. піяло́й
піяло́ю		 піяла́мі
М. піяле́ піяла́х

Іншыя варыянты: пія́ла.

Крыніцы: biryla1987, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пія́ла́ ж. пиала́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

піяла́, ‑ы́, ж.

Круглая невысокая пасудзіна, вузкая знізу і шырокая ўверсе, з якой п’юць чай у Сярэдняй Азіі і прылеглых да яе абласцях.

[Перс.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пиа́ла́ пія́ла́, -лы́ ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)