піто́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Вялікая неядавітая змяя сямейства ўдаваў, якая жыве пераважна ў джунглях.

|| прым. піто́навы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

піто́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. піто́н піто́ны
Р. піто́на піто́наў
Д. піто́ну піто́нам
В. піто́на піто́наў
Т. піто́нам піто́намі
М. піто́не піто́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

піто́н м., зоол. пито́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

піто́н, ‑а, м.

Вялікая неядавітая змяя сямейства ўдаваў, якая жыве пераважна ў джунглях.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пито́н зоол. піто́н, -на м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

непразо́рлівы, ‑ая, ‑ае.

Няздольны правільна прадбачыць пітон., непрадбачлівы. Непразорлівы чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

суправаджа́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Які служыць для суправаджэння чаго‑н., які накіроўваецца, пасылаецца адначасова з кім‑, чым‑н. Суправаджальны бланк да пасылкі.

2. Які суправаджае пітон., цесна звязаны з чым‑н. Суправаджальныя абставіны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

удаў, пітон

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)