пісьмо́ва
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| пісьмо́ва |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пісьмо́ва нареч. пи́сьменно
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пісьмо́ва-літарату́рны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пісьмо́ва-літарату́рны |
пісьмо́ва-літарату́рная |
пісьмо́ва-літарату́рнае |
пісьмо́ва-літарату́рныя |
| Р. |
пісьмо́ва-літарату́рнага |
пісьмо́ва-літарату́рнай
пісьмо́ва-літарату́рнае |
пісьмо́ва-літарату́рнага |
пісьмо́ва-літарату́рных |
| Д. |
пісьмо́ва-літарату́рнаму |
пісьмо́ва-літарату́рнай |
пісьмо́ва-літарату́рнаму |
пісьмо́ва-літарату́рным |
| В. |
пісьмо́ва-літарату́рны (неадуш.)
пісьмо́ва-літарату́рнага (адуш.) |
пісьмо́ва-літарату́рную |
пісьмо́ва-літарату́рнае |
пісьмо́ва-літарату́рныя (неадуш.)
пісьмо́ва-літарату́рных (адуш.) |
| Т. |
пісьмо́ва-літарату́рным |
пісьмо́ва-літарату́рнай
пісьмо́ва-літарату́рнаю |
пісьмо́ва-літарату́рным |
пісьмо́ва-літарату́рнымі |
| М. |
пісьмо́ва-літарату́рным |
пісьмо́ва-літарату́рнай |
пісьмо́ва-літарату́рным |
пісьмо́ва-літарату́рных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пісьмо́ва-размо́ўны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пісьмо́ва-размо́ўны |
пісьмо́ва-размо́ўная |
пісьмо́ва-размо́ўнае |
пісьмо́ва-размо́ўныя |
| Р. |
пісьмо́ва-размо́ўнага |
пісьмо́ва-размо́ўнай
пісьмо́ва-размо́ўнае |
пісьмо́ва-размо́ўнага |
пісьмо́ва-размо́ўных |
| Д. |
пісьмо́ва-размо́ўнаму |
пісьмо́ва-размо́ўнай |
пісьмо́ва-размо́ўнаму |
пісьмо́ва-размо́ўным |
| В. |
пісьмо́ва-размо́ўны (неадуш.)
пісьмо́ва-размо́ўнага (адуш.) |
пісьмо́ва-размо́ўную |
пісьмо́ва-размо́ўнае |
пісьмо́ва-размо́ўныя (неадуш.)
пісьмо́ва-размо́ўных (адуш.) |
| Т. |
пісьмо́ва-размо́ўным |
пісьмо́ва-размо́ўнай
пісьмо́ва-размо́ўнаю |
пісьмо́ва-размо́ўным |
пісьмо́ва-размо́ўнымі |
| М. |
пісьмо́ва-размо́ўным |
пісьмо́ва-размо́ўнай |
пісьмо́ва-размо́ўным |
пісьмо́ва-размо́ўных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пи́сьменно нареч. пісьмо́ва;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пісьмо́вы, -ая, -ае.
Які мае адносіны да пісання і пісьма.
Пісьмовыя прылады.
Адказаць пісьмова (прысл.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
адрасава́цца, -су́юся, -су́ешся, -су́ецца; -су́йся; зак. і незак., куды або да каго (уст.).
Звярнуцца (звяртацца) асабіста або пісьмова.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ву́сны 1, ‑аў; адз. няма.
Губы, рот. Тонкія замкнёныя вусны рабілі твар дзяўчыны разам з тым і крыху строгім і сур’ёзным. Колас. Святлелі твары ў людзей, што сустракалі.. [чараду машын], словы радасці вырываліся з вуснаў. Хадкевіч.
•••
З вуснаў у вусны — распаўсюджвацца шляхам перадачы жывым словам, не пісьмова і без дапамогі іншых сродкаў.
Чуць з трэціх вуснаў гл. чуць.
ву́сны 2, ‑ая, ‑ае.
Які вымаўляецца, не пісьмовы. Вусны пераказ. Вусная мова. // Не замацаваны пісьмова. Вусная народная творчасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Клача́нка 1 ’мятая салома’ (Мат. Гом.). Ад клычыць 1 (гл.). (П. Сцяцко, пісьмова). Суфікс ‑анка характэрны для аддзеяслоўных утварэнняў (Сцяцко, Афікс. наз., 28–29).
Клача́нка 2 ’палатно, вытканае са зрэб’я’ (Сцяшк., Жд. 3). Гл. клочча.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
піса́ць, пішу́, пі́шаш, пі́ша; пішы́; пі́саны; незак.
1. што і без дап. Перадаваць на чым-н. якія-н. графічныя знакі.
П. літары. П. разборліва.
2. што. Складаць які-н. тэкст, ствараць літаратурны твор.
П. заяву.
П. вершы.
3. што аб кім-чым, пра каго-што і з дадан. сказам. Паведамляць ці выказваць што-н. пісьмова.
Газеты пішуць пра падзеі ў горадзе. П. пра дасягненні нацыянальнага мастацтва.
4. каму. Звяртацца да каго-н. пісьмова.
П. у вышэйшыя інстанцыі.
5. што. Ствараць творы жывапісу.
П. пейзаж.
◊
Закон не пісаны для каго або каму (разм.) — пра таго, хто дзейнічае, як яму захочацца.
Дурням закон не пісаны.
Пішы прапала (разм.) — аб непазбежнасці якой-н. страты, няўдачы і пад.
|| зак. напіса́ць, -пішу́, -пі́шаш, -пі́ша; -пішы́; -пі́саны.
|| наз. піса́нне, -я, н. (да 1, 2,4 і 5 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)