пі́счы, -ая, -ае.

Прызначаны для пісання.

Пісчая папера.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пі́счы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пі́счы пі́счая пі́счае пі́счыя
Р. пі́счага пі́счай
пі́счае		 пі́счага пі́счых
Д. пі́счаму пі́счай пі́счаму пі́счым
В. пі́счы (неадуш.)
пі́счага (адуш.)		 пі́счую пі́счае пі́счыя (неадуш.)
пі́счых (адуш.)
Т. пі́счым пі́счай
пі́счаю		 пі́счым пі́счымі
М. пі́счым пі́счай пі́счым пі́счых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пі́счы пи́счий;

~чая бума́га — пи́счая бума́га

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пі́счы, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны, прыгодны для пісання. Пісчая папера.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пи́счий пі́счы;

пи́счая бума́га пі́счая папе́ра.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перга́мент, -у, М -нце, м.

1. Пісчы матэрыял з цялячай скуры, якім карысталіся да вынаходства паперы, а таксама рукапіс на такім матэрыяле.

2. Папера, якая не прапускае тлушчу і вільгаці.

|| прым. перга́ментны, -ая, -ае.

П. скрутак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)