пістульга́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. пістульга́н
Р. пістульга́на
Д. пістульга́ну
В. пістульга́на
Т. пістульга́нам
М. пістульга́не

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

◎ Пістульга́н ’шулёнак’ (Яруш., Нас.), пісгрольга ’крыкуха’ (Юрч. СНЛ). Да пустальга (гл.); фанетычныя змены, магчыма, у выніку дыстантнай асіміляцыі да ‑ль‑.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)