Піскуны́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Піскуны́
Р. Піскуно́ў
Д. Піскуна́м
В. Піскуны́
Т. Піскуна́мі
М. Піскуна́х

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

піску́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. піску́н піскуны́
Р. піскуна́ піскуно́ў
Д. піскуну́ піскуна́м
В. піскуна́ піскуно́ў
Т. піскуно́м піскуна́мі
М. піскуне́ піскуна́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)