піры́тавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
піры́тавы |
піры́тавая |
піры́тавае |
піры́тавыя |
| Р. |
піры́тавага |
піры́тавай
піры́тавае |
піры́тавага |
піры́тавых |
| Д. |
піры́таваму |
піры́тавай |
піры́таваму |
піры́тавым |
| В. |
піры́тавы (неадуш.)
піры́тавага (адуш.) |
піры́тавую |
піры́тавае |
піры́тавыя (неадуш.)
піры́тавых (адуш.) |
| Т. |
піры́тавым |
піры́тавай
піры́таваю |
піры́тавым |
піры́тавымі |
| М. |
піры́тавым |
піры́тавай |
піры́тавым |
піры́тавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
піры́тавы мин. пири́товый
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
піры́тавы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да пірыту.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пири́тный, пири́товый піры́тавы.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
піры́тны, ‑ая, ‑ае.
Тое, што і пірытавы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)