піраметры́я
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
піраметры́я |
| Р. |
піраметры́і |
| Д. |
піраметры́і |
| В. |
піраметры́ю |
| Т. |
піраметры́яй піраметры́яю |
| М. |
піраметры́і |
Іншыя варыянты:
піраме́трыя.
Крыніцы:
krapivabr2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
піраме́трыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
піраме́трыя |
| Р. |
піраме́трыі |
| Д. |
піраме́трыі |
| В. |
піраме́трыю |
| Т. |
піраме́трыяй піраме́трыяю |
| М. |
піраме́трыі |
Іншыя варыянты:
піраметры́я.
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
піраметры́я ж., физ. пироме́трия
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
піраме́трыя, ‑і, ж.
Спосабы вымярэння высокіх тэмператур пры дапамозе спецыяльных прыбораў.
[Ад грэч. pýr — агонь і metreō — мераю.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пироме́трия физ. піраме́трыя, -рыі ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)