Verbum

анлайнавы слоўнік

Пірагі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

піро́г

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

візі́га, -і, ДМ -зі́зе, ж.

Прадукт, які вырабляецца са спінной струны (хорды) асятровых рыб.

Пірагі з візігай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

піро́жнік, -а, мн. -і, -аў, м. (уст.).

Той, хто пячэ або прадае пірагі.

|| ж. піро́жніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

напытлява́ць, -лю́ю, -лю́еш, -лю́е; -лю́й; -лява́ны; зак., чаго.

Дробна змалоць і прасеяць нейкую колькасць мукі.

Н. мукі на пірагі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

начы́нка, -і, ДМ -нцы, ж.

1. гл. начыніць.

2. Тое, чым начынены пірагі, цукеркі і пад.

Пірог з начынкай.

|| прым. начы́начны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

піро́жнік, ‑а, м.

Уст. Той, хто пячэ або прадае пірагі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падапяка́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм. Дапячы ўсё, многае. Падапякаць пірагі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

недапячы́ся, ‑пячэцца; пр. недапёкся, ‑пяклася, ‑пяклося; зак.

Не зусім добра прапячыся. Пірагі недапякліся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напытлява́ць, ‑люю, ‑люеш, ‑люе; зак., чаго.

Спытляваць нейкую колькасць (пра муку). Напытляваць мукі на пірагі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)