пі́нькаць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. пі́нькае пі́нькаюць
Прошлы час
м. пі́нькаў пі́нькалі
ж. пі́нькала
н. пі́нькала
Дзеепрыслоўе
цяп. час пі́нькаючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

◎ Пінькаць, пінькнуць — перадае гук сініцы (КТС), рус. ттькать ’выдаваць слабыя гукі’, польск. pińkać ’шчабятаць, спяваць’, чэш. pinkati, мар. pnikai ’пішчаць’. Гукапераймальнае > ’тварэнне з суф. ‑ка‑ (Васілеўскі, Прадукт. тыпы, 80; Махэк₂, 450).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

запі́нькаць

‘пачаць пінькаць’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. запі́нькае запі́нькаюць
Прошлы час
м. запі́нькаў запі́нькалі
ж. запі́нькала
н. запі́нькала
Дзеепрыслоўе
прош. час запі́нькаўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пі́нькнуць

‘аднакр. дзеяслоў да пінькаць - пішчаць, спяваць – пра некаторых птушак’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. пі́нькне пі́нькнуць
Прошлы час
м. пі́нькнуў пі́нькнулі
ж. пі́нькнула
н. пі́нькнула
Дзеепрыслоўе
прош. час пі́нькнуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)