пі́нскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пі́нскі |
пі́нская |
пі́нскае |
пі́нскія |
| Р. |
пі́нскага |
пі́нскай пі́нскае |
пі́нскага |
пі́нскіх |
| Д. |
пі́нскаму |
пі́нскай |
пі́нскаму |
пі́нскім |
| В. |
пі́нскі (неадуш.) пі́нскага (адуш.) |
пі́нскую |
пі́нскае |
пі́нскія (неадуш.) пі́нскіх (адуш.) |
| Т. |
пі́нскім |
пі́нскай пі́нскаю |
пі́нскім |
пі́нскімі |
| М. |
пі́нскім |
пі́нскай |
пі́нскім |
пі́нскіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
ту́рава-пі́нскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ту́рава-пі́нскі |
ту́рава-пі́нская |
ту́рава-пі́нскае |
ту́рава-пі́нскія |
| Р. |
ту́рава-пі́нскага |
ту́рава-пі́нскай ту́рава-пі́нскае |
ту́рава-пі́нскага |
ту́рава-пі́нскіх |
| Д. |
ту́рава-пі́нскаму |
ту́рава-пі́нскай |
ту́рава-пі́нскаму |
ту́рава-пі́нскім |
| В. |
ту́рава-пі́нскі (неадуш.) ту́рава-пі́нскага (адуш.) |
ту́рава-пі́нскую |
ту́рава-пі́нскае |
ту́рава-пі́нскія (неадуш.) ту́рава-пі́нскіх (адуш.) |
| Т. |
ту́рава-пі́нскім |
ту́рава-пі́нскай ту́рава-пі́нскаю |
ту́рава-пі́нскім |
ту́рава-пі́нскімі |
| М. |
ту́рава-пі́нскім |
ту́рава-пі́нскай |
ту́рава-пі́нскім |
ту́рава-пі́нскіх |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
кня́ства, -а, мн. -ы, -аў, н.
1. Феадальнае ўладанне на чале з князем.
Пінскае к.
2. У складзе назвы некаторых сучасных дзяржаў.
К.
Ліхтэнштэйн.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
кня́ства, ‑а, н.
Вобласць, якой кіраваў уладарны князь. Полацкае княства. Турава-Пінскае княства.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)