піло́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. піло́цкі піло́цкая піло́цкае піло́цкія
Р. піло́цкага піло́цкай
піло́цкае		 піло́цкага піло́цкіх
Д. піло́цкаму піло́цкай піло́цкаму піло́цкім
В. піло́цкі (неадуш.)
піло́цкага (адуш.)		 піло́цкую піло́цкае піло́цкія (неадуш.)
піло́цкіх (адуш.)
Т. піло́цкім піло́цкай
піло́цкаю		 піло́цкім піло́цкімі
М. піло́цкім піло́цкай піло́цкім піло́цкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

піло́цкі пило́тский

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

піло́цкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да пілота. Пятрусь вылез з пілоцкай кабіны крыху збянтэжаны — ён не чакаў, што яго будзе сустракаць усё сяло. Краўчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

піло́т, -а, М -ло́це, мн. -ы, -аў, м.

Лётчык, які кіруе лятальным апаратам.

|| прым. піло́цкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пило́тский піло́цкі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)