пілава́ты
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пілава́ты |
пілава́тая |
пілава́тае |
пілава́тыя |
| Р. |
пілава́тага |
пілава́тай
пілава́тае |
пілава́тага |
пілава́тых |
| Д. |
пілава́таму |
пілава́тай |
пілава́таму |
пілава́тым |
| В. |
пілава́ты (неадуш.)
пілава́тага (адуш.) |
пілава́тую |
пілава́тае |
пілава́тыя (неадуш.)
пілава́тых (адуш.) |
| Т. |
пілава́тым |
пілава́тай
пілава́таю |
пілава́тым |
пілава́тымі |
| М. |
пілава́тым |
пілава́тай |
пілава́тым |
пілава́тых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пілава́ты пилообра́зный, пи́льчатый
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пілава́ты, ‑ая, ‑ае.
З дробнымі зубамі па краях; пілападобны. Пілаватае лісце.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)