пікіро́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. пікіро́ўка
Р. пікіро́ўкі
Д. пікіро́ўцы
В. пікіро́ўку
Т. пікіро́ўкай
пікіро́ўкаю
М. пікіро́ўцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пікіро́ўка I ж. (обмен колкостями) пикиро́вка

пікіро́ўка II ж., с.-х. пикиро́вка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пікіро́ўка ​1, ‑і, ДМ ‑роўцы, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. пікірава́ць.

пікіро́ўка ​2, ‑і, ДМ ‑роўцы, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. пікі́равацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пікі́равацца, -руюся, -руешся, -руецца; -руйся; незак., з кім (кніжн.).

Абменьвацца з’едлівымі, колкімі заўвагамі.

|| наз. пікіро́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж. і пікі́раванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пикиро́вка​II ж. (препирательство) пікі́раванне, -ння ср., пікіро́ўка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пикиро́вка​I ж., с.-х. пікірава́нне, -ння ср., пікіро́ўка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)