пі́кулі, -яў.

Прыправа да некаторых страў, прыгатаваная з дробна нарэзанай марынаванай гародніны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пі́кулі

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. пі́кулі
Р. пі́куляў
Д. пі́кулям
В. пі́кулі
Т. пі́кулямі
М. пі́кулях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

пі́кулі ед. нет, кул. пи́кули

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пі́кулі, ‑яў; адз. няма.

Прыправа да некаторых страў, прыгатаваная з дробна нарэзанай марынаванай гародніны.

[Ад англ. pickle.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пи́кули кул. пі́кулі, -ляў ед. нет.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)