пікры́навы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пікры́навы пікры́навая пікры́навае пікры́навыя
Р. пікры́навага пікры́навай
пікры́навае		 пікры́навага пікры́навых
Д. пікры́наваму пікры́навай пікры́наваму пікры́навым
В. пікры́навы (неадуш.)
пікры́навага (адуш.)		 пікры́навую пікры́навае пікры́навыя (неадуш.)
пікры́навых (адуш.)
Т. пікры́навым пікры́навай
пікры́наваю		 пікры́навым пікры́навымі
М. пікры́навым пікры́навай пікры́навым пікры́навых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пікры́навы хим. пикри́новый;

~вая кіслата́ — пикри́новая кислота́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пікры́навы, ‑ая, ‑ае.

У выразе: пікрынавая кіслата — выбуховае рэчыва ў форме крышталяў жоўтага колеру.

[Ад грэч. pyktos — горкі.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пикри́новый хим. пікры́навы;

пикри́новая кислота́ пікры́навая кіслата́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)