піке́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. піке́тны піке́тная піке́тнае піке́тныя
Р. піке́тнага піке́тнай
піке́тнае		 піке́тнага піке́тных
Д. піке́тнаму піке́тнай піке́тнаму піке́тным
В. піке́тны (неадуш.)
піке́тнага (адуш.)		 піке́тную піке́тнае піке́тныя (неадуш.)
піке́тных (адуш.)
Т. піке́тным піке́тнай
піке́тнаю		 піке́тным піке́тнымі
М. піке́тным піке́тнай піке́тным піке́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

піке́тны геод. пике́тный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

піке́тны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да пікета ​2. Пікетны знак. Пікетны слупок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

піке́т, -а, М -ке́це, мн. -ы, -аў, м.

1. Невялікі вартаўнічы атрад, пост.

Пост-п.

ДАІ.

2. Група асоб, якая стаіць дзе-н. з мэтай дэманстрацыі грамадскага пратэсту, выражэння якіх-н. патрабаванняў.

П. забастоўшчыкаў.

Пікеты каля будынка парламента.

|| прым. піке́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пике́тный геод. піке́тны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)