піжо́нства, -а, н. (разм., пагард.).

Паводзіны піжона.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

піжо́нства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. піжо́нства
Р. піжо́нства
Д. піжо́нству
В. піжо́нства
Т. піжо́нствам
М. піжо́нстве

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

піжо́нства ср., разг. пижо́нство

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

піжо́нства, ‑а, н.

Разм. пагард. Уласцівасці піжона; паводзіны піжона.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пижо́нство разг. піжо́нства, -ва ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

распатла́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Разм. Раскудлаціць, растрапаць (пра валасы). І валасы навошта распатлаў? Блазенства, піжонства звычайнае. Мехаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)