пёравы гл. пяро².

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пё́равы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пё́равы пё́равая пё́равае пё́равыя
Р. пё́равага пё́равай
пё́равае		 пё́равага пё́равых
Д. пё́раваму пё́равай пё́раваму пё́равым
В. пё́равы (неадуш.)
пё́равага (адуш.)		 пё́равую пё́равае пё́равыя (неадуш.)
пё́равых (адуш.)
Т. пё́равым пё́равай
пё́раваю		 пё́равым пё́равымі
М. пё́равым пё́равай пё́равым пё́равых

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пяро́², -а́, мн. пёры і (з ліч. 2, 3, 4) пяры́, пёраў, н.

Металічная выгнутая пласцінка з расшчэпленым канцом для пісання чарнілам, тушшу.

Узяцца за п. (пачаць пісаць). Выйсці з-пад пяра каго-н. (быць напісаным кім-н.). Бойкае п. (перан.: пра лёгкі, вольны стыль). Разбойнікі пяра (перан.: пра прадажных, беспрынцыповых журналістаў; пагард.).

|| памянш. пёрка, -а, мн. -і, -рак і -ркаў, н.

|| прым. пёравы, -ая, -ае.

Шарыкавыя і пёравыя ручкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перьево́й пёравы;

ша́риковые и перьевые ру́чки ша́рыкавыя і пёравыя ру́чкі (аса́дкі).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)