пячо́рны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пячо́рны |
пячо́рная |
пячо́рнае |
пячо́рныя |
| Р. |
пячо́рнага |
пячо́рнай
пячо́рнае |
пячо́рнага |
пячо́рных |
| Д. |
пячо́рнаму |
пячо́рнай |
пячо́рнаму |
пячо́рным |
| В. |
пячо́рны (неадуш.)
пячо́рнага (адуш.) |
пячо́рную |
пячо́рнае |
пячо́рныя (неадуш.)
пячо́рных (адуш.) |
| Т. |
пячо́рным |
пячо́рнай
пячо́рнаю |
пячо́рным |
пячо́рнымі |
| М. |
пячо́рным |
пячо́рнай |
пячо́рным |
пячо́рных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пячо́рны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да пячоры. Пячорнае скляпенне. Пячорная цемра. // Які жыве ў пячоры. Пячорныя жывёлы. // Які знаходзіцца ў пячоры. Пячорнае возера.
2. Які адносіцца да перыяду, калі людзі жылі ў пячорах. Пячорны чалавек. Пячорны перыяд.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)