пячо́нкавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пячо́нкавы |
пячо́нкавая |
пячо́нкавае |
пячо́нкавыя |
| Р. |
пячо́нкавага |
пячо́нкавай
пячо́нкавае |
пячо́нкавага |
пячо́нкавых |
| Д. |
пячо́нкаваму |
пячо́нкавай |
пячо́нкаваму |
пячо́нкавым |
| В. |
пячо́нкавы (неадуш.)
пячо́нкавага (адуш.) |
пячо́нкавую |
пячо́нкавае |
пячо́нкавыя (неадуш.)
пячо́нкавых (адуш.) |
| Т. |
пячо́нкавым |
пячо́нкавай
пячо́нкаваю |
пячо́нкавым |
пячо́нкавымі |
| М. |
пячо́нкавым |
пячо́нкавай |
пячо́нкавым |
пячо́нкавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пячо́нкавы I, см. пячо́начны I
пячо́нкавы II, см. пячо́начны II
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пячо́нкавы, ‑ая, ‑ае.
Прыгатаваны з пячонкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пячо́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.
1. Печань жывёлы як ежа.
Паштэт з пячонкі.
2. Тое, што і печань (разм.).
Камяні ў пячонцы.
◊
У пячонках сядзець у каго (разм., неадабр.) — вельмі непакоіць каго-н., дапякаць каго-н.
|| прым. пячо́начны, -ая, -ае і пячо́нкавы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)