пяцё́рачны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пяцё́рачны |
пяцё́рачная |
пяцё́рачнае |
пяцё́рачныя |
| Р. |
пяцё́рачнага |
пяцё́рачнай
пяцё́рачнае |
пяцё́рачнага |
пяцё́рачных |
| Д. |
пяцё́рачнаму |
пяцё́рачнай |
пяцё́рачнаму |
пяцё́рачным |
| В. |
пяцё́рачны |
пяцё́рачную |
пяцё́рачнае |
пяцё́рачныя |
| Т. |
пяцё́рачным |
пяцё́рачнай
пяцё́рачнаю |
пяцё́рачным |
пяцё́рачнымі |
| М. |
пяцё́рачным |
пяцё́рачнай |
пяцё́рачным |
пяцё́рачных |
Крыніцы:
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пяцёрка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж.
1. Лічба
5.
2. Самая высокая адзнака паспяховасці пры пяцібальнай сістэме; выдатна.
Вучыцца на пяцёркі.
3. Назва чаго-н., што змяшчае пяць адзінак, напр.: ігральная карта ў пяць ачкоў, група з пяці чалавек ці прадметаў, грашовы знак у пяць рублёў і пад.
4. Назва чаго-н., што абазначаецца лічбай 5 (разм.).
Ехаць на пяцёрцы (аўтобусе, тралейбусе пад нумарам 5).
|| памянш.-ласк. пяцёрачка, -і, мн. -і, -чак, ж.
|| прым. пяцёрачны, -ая, -ае (да 1 знач.; разм.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)