пяцярны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пяцярны́ пяцярна́я пяцярно́е пяцярны́я
Р. пяцярно́га пяцярно́й
пяцярно́е		 пяцярно́га пяцярны́х
Д. пяцярно́му пяцярно́й пяцярно́му пяцярны́м
В. пяцярны́ (неадуш.)
пяцярно́га (адуш.)		 пяцярну́ю пяцярно́е пяцярны́я (неадуш.)
пяцярны́х (адуш.)
Т. пяцярны́м пяцярно́й
пяцярно́ю		 пяцярны́м пяцярны́мі
М. пяцярны́м пяцярно́й пяцярны́м пяцярны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пяцярны́ пятерно́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пяцярны́, ‑ая, ‑ое.

Разм.

1. Які складаецца з пяці аднародных ці падобных частак, прадметаў.

2. Павялічаны ў пяць разоў, большы ў пяць разоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пятерно́й разг. пяцярны́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)