пя́траць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. пя́траю пя́траем
2-я ас. пя́траеш пя́траеце
3-я ас. пя́трае пя́траюць
Прошлы час
м. пя́траў пя́тралі
ж. пя́трала
н. пя́трала
Загадны лад
2-я ас. пя́трай пя́трайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час пя́траючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пя́трыць

‘сохнуць’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. пя́тру пя́трым
2-я ас. пя́трыш пя́трыце
3-я ас. пя́трыць пя́траць
Прошлы час
м. пя́трыў пя́трылі
ж. пя́трыла
н. пя́трыла
Загадны лад
2-я ас. пя́тры пя́трыце
Дзеепрыслоўе
цяп. час пя́трачы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Пятрэ́ць ’сохнуць, высыхаць (на сонцы, ветры і пад.)’ (ТСБМ), ’жыць надгаладзь, прычым працяглы час’ (Янк. 1), пя́траць ’сохнуць, знясільваць’ (Шат., Нас.). Дубоўка (Узвышша, 1929, 8, 105) выводзіў ад пя́тра ’вышкі ў асеці для сушкі снапоў’, ’паліцы ў ганчароў, на якіх сушаць вырабы з гліны’. Паводле Янкоўскага, “трэба думаць, ад назвы летняга посту — пятроўка” (Янк. 1, 158), што сумнеўна. Спецыяльна гл. Коген, Узвышша, 1929, 8, 102. Гл. пе́траць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)