пя́тнічны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пя́тнічны |
пя́тнічная |
пя́тнічнае |
пя́тнічныя |
| Р. |
пя́тнічнага |
пя́тнічнай
пя́тнічнае |
пя́тнічнага |
пя́тнічных |
| Д. |
пя́тнічнаму |
пя́тнічнай |
пя́тнічнаму |
пя́тнічным |
| В. |
пя́тнічны (неадуш.)
пя́тнічнага (адуш.) |
пя́тнічную |
пя́тнічнае |
пя́тнічныя (неадуш.)
пя́тнічных (адуш.) |
| Т. |
пя́тнічным |
пя́тнічнай
пя́тнічнаю |
пя́тнічным |
пя́тнічнымі |
| М. |
пя́тнічным |
пя́тнічнай |
пя́тнічным |
пя́тнічных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пя́тнічны, ‑ая, ‑ае.
Разм. Які мае адносіны да пятніцы, адбываецца ў пятніцу.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пя́тніца, -ы, мн. -ы, -ніц, ж.
Пяты дзень тыдня.
Сем пятніц на тыдні ў каго-н. (пра таго, хто часта мяняе думкі, рашэнні; жарт.). Серада з-пад пятніцы відаць (з-пад верхняга адзення відаць ніжняе; разм., жарт.)
|| прым. пя́тнічны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пя́тничный разг. пя́тнічны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Пято́к 1 (piatók) ’пятніца’ (Варл.), сюды ж пятко́вы (пятко́вый) ’пятнічны’ (Нас.), ст.-бел. пятокъ ’пятніца’; укр. пято́к ’тс’, польск. piątek, чэш. pátek, славац. piatok, в.-луж. pjatk, н.-луж. pětk, славен. pẹ́tek, серб.-харв. пѐтак, балг. пе́тък, макед. петок, ст.-слав. пѧтъкъ. Звязана з пяты, пяць (гл.), гл. пятніца ’тс’. Паводле Німчука (Давньорус., 95), запазычана са стараславянскай і падтрымлівалася польскім уплывам.
Пято́к 2 ’пяць’ (ТСБМ, Бяльк.; Сержп.); укр. пʼя́ток ’пяцёрка (грошай)’, рус. пято́к ’пяць (штук)’. Вытворнае ад пяць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)