пятлі́чка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
пятлі́чка |
пятлі́чкі |
| Р. |
пятлі́чкі |
пятлі́чак |
| Д. |
пятлі́чцы |
пятлі́чкам |
| В. |
пятлі́чку |
пятлі́чкі |
| Т. |
пятлі́чкай пятлі́чкаю |
пятлі́чкамі |
| М. |
пятлі́чцы |
пятлі́чках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пятлі́чка ж., уменьш. петли́чка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пятлі́ца, -ы, мн. -ы, -ліц, ж.
1. Абкідная або нашыўная пятля на верхняй вопратцы.
Стужачка ў пятліцы фрака.
2. Каляровая падоўжаная нашыўка на каўняры форменнага адзення.
|| памянш. пятлі́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.
|| прым. пятлі́чны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
петли́чка уменьш. пятлі́чка, -кі ж.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)