пятлі́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. пятлю́ пятлі́м
2-я ас. пятлі́ш петліце́
3-я ас. пятлі́ць пятля́ць
Прошлы час
м. пятлі́ў пятлі́лі
ж. пятлі́ла
н. пятлі́ла
Загадны лад
2-я ас. пятлі́ пятлі́це

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пятлі́ць несов., ав. петли́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пятлі́ць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; незак.

Спец. Рабіць фігуры вышэйшага пілатажу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

петли́ть несов., ав. пятлі́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Пі́пліцца ’марудна працаваць’ (ваўк., брасл., шальч., Сл. ПЗБ), піпнігща ’тс’ (шальч., тамсама). Параўноўваюць з літ. рірііоіі ’тс’ (Грынавяцкене, тамсама), гл., аднак, пятліць ’тс’ і адпаведнікі ў іншых славянскіх мовах, што ставіць пад сумненне балтыйскае паходжанне слова.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)